Mama Cash Kunstprijs
Veel inzendingen
Op initiatief van bestuurslid Dorelies Kraakman en met een geoormerkte schenking van erfdochter Johanna stelde het Cultuurfonds in 1991 de Mama Cash Kunstprijs in. Elk jaar kwamen twee beeldend kunstenaars in aanmerking voor een prijs van 5.000 gulden (2.400 euro). In eerste instantie koos Mama Cash ervoor kunstenaars te steunen die al een aantal jaren professioneel werkten. De gedachte hierachter was dat subsidies van andere organisaties veelal naar jong talent gingen, terwijl vrouwelijke kunstenaars die niet onmiddellijk doorstootten naar de top lastig aan geld konden komen. Later veranderde dat inzicht en daarmee de prijzen: naast een Mama Cash Kunstprijs van 8.000 gulden (3.800 euro) kwam er een ‘Baby Cash Aanmoedigingsprijs’ voor jong talent van 3.000 gulden (1.400 euro). De Kunstcommissie, die bestond uit kunstenaars en stafleden van Mama Cash, beoordeelde met niet aflatende inzet jaarlijks de vele inzendingen, zo’n 150 tot 200 per jaar. Erfdochter Johanna financierde het merendeel van de tentoonstellingen waarop het werk van de genomineerde kunstenaars jaarlijks werd getoond.
Zeggingskracht en kunstenaarschap
Naast professionaliteit, oorspronkelijkheid en eigenzinnigheid, gaven de kwaliteit van het werk en de individuele artistieke ontwikkeling van de kunstenaars de doorslag. Nancy Jouwe, vanaf 1998 manager van het Cultuurfonds en lid van de Kunstcommissie: ‘De jury koos niet per se kunst uit die met vrouwen te maken had. Het ging om de zeggingskracht van het werk en het kunstenaarschap dat de vrouwen uitstraalden. Wel vond ik kunst die met identiteit te maken had altijd het spannendst.’
Eigenzinnige kunstwerken
In januari 1998 organiseerde Mama Cash, als onderdeel van de feestelijkheden van haar 15-jarig bestaan, de overzichtstentoonstelling ‘Mama Cash Kunstprijs 1991-1997’. In kunstenaarssociëteit Arti et Amicitiae in Amsterdam was het werk van de winnaressen van de afgelopen zeven jaar te zien. Sommige media en kunstenaars noemden de Mama Cash Kunstprijs misprijzend een ‘wijvenprijs’. Kunsthistoricus en journalist Wilma Sütö schreef in de catalogus dat de kunstenaars een ‘onbevangen oog’ verdienden. Ze prees de jury van Mama Cash met haar keuze voor ‘eigenzinnige kunstwerken’. De tentoonstelling en catalogus werden mede gefinancierd door de Mondriaan Stichting, de ASN Bank, het Amsterdams Fonds voor de Kunst en het VSBfonds.
Belangrijke rol
Volgens Nancy Jouwe heeft de Mama Cash Kunstprijs een belangrijke rol gespeeld voor vrouwelijke kunstenaars. Verschillende kunstenaars die de prijs wonnen, verwierven later nationaal en internationaal bekendheid. Voorbeelden zijn Louise Schouwenberg, Sara Blokland, Jeanne van Heeswijk en Hadassah Emmerich. ‘Toen vrouwelijke kunstenaars hun plek hadden gevonden in de kunstwereld, was onze ‘wijvenprijs’ niet meer nodig’, aldus Jouwe. (bekijk interview) De laatste Mama Cash Kunstprijzen werden in 2004 toegekend.
